การประกาศเอกราชที่เมืองแครง รวมทั้งฆ่าสุรกำมาเหนือยุทธภูมิริมน้ำสะโตงของ สมเด็จพระกษัตริย์มหาราช หรือ สมเด็จพระพระราชา ในปีพ.ศ. 2127 ได้สร้างความผวาแก่ พระผู้เป็นเจ้านันทบุเรง องค์พระราชาหงสาวดีท่านใหม่ ด้วยเกรงว่าการขัดขืนของอยุธยาในคราวนี้ จะเป็นเยี่ยงอย่างให้เหล่าเจ้าอาณานิคมที่ขึ้นอยู่กับหงสาวดีอาศัยลอกตั้งตัวแข็งข้อตาม แม้กระนั้นกระทั่งใจด้วยติดพันศึกอังวะ ก็เลยต้องส่งเพียงแค่กองทัพ พระยาพะสิม แล้วก็ พระผู้เป็นเจ้าจังหวัดเชียงใหม่ เข้าชิดกรุงศรีอยุธยา ทางหนึ่งนั้น พระผู้เป็นเจ้านันทบุเรง ทรงประมาท สมเด็จพระกษัตริย์ ด้วยมีความคิดเห็นว่ายังอ่อน พระอายุ อาจจะไม่บางทีอาจจัดการผู้นำกองทัพผู้ชาญณรงค์ทั้งคู่ได้ ทางหนึ่งก็สำคัญว่ากรุงศรีอยุธยายัง ระบมแม้กระนั้นคราวการสู้รบเสียกรุง ไพร่พลเสบียงยังไม่บริบูรณ์อาจยากจะรักษานครหลวง