บนทางสู่เวที นักร้องเจมส์ บราวน์รู้สึกคิดถึงชีวิตในวัยเด็กที่วุ่นวาย ดนตรีเป็นอย่างเดียวที่เขาปล่อยออกมาอย่างประดิษฐ์สำหรับความพึงพอใจของเขา การทำเป็นตัวอย่างโดยบังเอิญในเรือนจำส่งผลให้เกิดเพื่อนฝูงใหม่ที่ช่วยพาเขาออกไปสู่อาชีพนักเล่นดนตรี ด้วยไฟแล้วก็ความกล้าหาญที่ประดิษฐ์ของเขา บราวน์ก็เลยเปลี่ยนเป็นศิลปินที่สร้างความน่าจะเป็นใหม่ๆอย่างท้าในธุรกิจการแสดงทั้งยังในและก็ข้างหลังเวทีท่ามกลางการเหยียดเชื้อชาติและก็ความนึกคิดแบบเดิมๆ